TOP 10 BEZ RECEPTY NA ŚWIERZB!

BŁYSKAWICZNA

e-Recepta na świerzb *

.www.recepteo.pl

* dla osób z kontaktu z zakażonym

Zaobserwowałeś u siebie lub swojego dziecka niepokojące symptomy zakażenia pasożytniczego skóry? Radzimy, abyś nie zwlekał z wizytą u specjalisty. W niniejszym artykule przybliżymy Ci, czym jest świerzb, jakie są jego objawy i w jaki sposób może zostać poprowadzone leczenie tej choroby. Podpowiemy także, jak zapobiegać ponownemu zakażeniu w przyszłości.

Czym jest świerzb?

To schorzenie zakaźne, powodowane przez roztocza gatunku Sarcoptes scabiei var. hominis. Pasożyt ten może z łatwością przenieść się na skórę zdrowego człowieka podczas bezpośredniego kontaktu z osobą chorą, np. w trakcie podawania ręki, przytulania się czy spania z zakażonym w jednym łóżku. Świerzbowiec ludzki może również przebywać na powierzchni przedmiotów codziennego użytku, przez co niekiedy dochodzi do zarażenia pośredniego - poprzez wspólną pościel, ręczniki czy ubrania.

Leczenie osób bezobjawowych po kontakcie z innym zakażonym

Ponieważ świerzb jest uznawany za chorobę zakaźną, a sam świerzbowiec jest pasożytem szybko infekującym kolejnych żywicieli (ludzi lub zwierzęta), niezwłocznie po kontakcie z osobą zakażoną lub zakażonym zwierzęciem, należy podjąć leczenie profilaktyczne, zanim wystąpią pierwsze objawy. Pamiętajmy, że pierwsze objawy skórne infekcji świerzbowcem pojawią się dopiero po ok. miesiącu (od 3 do 6 tygodni). W wytycznych europejskich leczenia i zapobiegania świerzbowi przyjęto wymóg leczenia profilaktycznego, po kontakcie z zakażonym, ale przed wystąpieniem objawów.

Pamiętajmy również o potencjalnych źródłach zakażenia. Według danych medycznych ok. 60-70% zakażeń świerzbowcem wynika z bezpośredniego kontaktu skóra-skóra (lub skóra-sierść zwierzęcia). Pozostałe 30-40% zakażeń jest wynikiem kontaktu z przedmiotami zanieczyszczonymi żywymi świerzbowcami, najczęściej jest to pożyczone ubranie, wspólnie używane ręczniki, spanie w tej samej pościeli bezpośrednio po sobie.

Niepokojące objawy choroby

Od chwili zakażenia do momentu pojawienia się pierwszych symptomów świerzbu przeciętnie mija od 3 do 6 tygodni. W tym czasie świerzbowiec ludzki składa w powierzchniowej warstwie skóry jaja. Z nich wylęgają się młode larwy, które z kolei przekształcają się w osobniki dorosłe. Do wywoływanych przez nie objawów należy przede wszystkim uporczywe swędzenie skóry. Świąd nasila się szczególnie w porze nocnej, gdy podczas snu dochodzi do wzrostu temperatury ciała. Roztocza te drążą w naskórku człowieka długie tunele. Charakterystyczne nory świerzbowcowe zakończone są pęcherzykiem, w którym widoczna jest treść surowicza.

Co wywołuje symptomy świerzbu?

Obumarłe osobniki oraz ich odchody zgromadzone w tunelach, powodują wzmożenie nieprzyjemnych objawów. Świąd nasila odruch drapania, przez co często dochodzi do naruszenia ciągłości skóry i powstawania zakażeń bakteryjnych. U chorego zaobserwujemy strupki, krosty, bąble oraz niezagojone ślady zadrapań w różnych obszarach ciała.

Najczęstsze miejsca występowania zmian

Nory świerzbowca i inne objawy zakażenia Sarcoptes scabiei var. hominis zlokalizowane są zwykle w takich miejscach jak:

• boczne powierzchnie palców oraz fałdy międzypalcowe rąk,
• okolice stawów nadgarstkowych i skóra pod pachami,
• brzuch, pośladki czy wewnętrzna powierzchnia ud,
• obszar brodawek sutkowych u kobiet,
• narządy płciowe u mężczyzn,
• zewnętrzne brzegi dłoni oraz podeszwy stóp w przypadku niemowląt.

Leczenie zakażenia świerzbowcem ludzkim

Szczegółowy przebieg kuracji powinien ustalić specjalista. Jeżeli nie zaleci innego postępowania, zanim zastosujemy wypisane przez lekarza preparaty na skórę, możemy wziąć kąpiel w gorącej wodzie, wykorzystując dużą ilość mydła. Następnie w zmiękczony i osuszony naskórek starannie wsmarujmy lek. Pokryjmy nim całą powierzchnię ciała poza twarzą oraz owłosioną skórą głowy. Czynności powtarzajmy w kolejne dni według zaleceń specjalisty. Aby terapia była skuteczna, muszą zostać jej poddani wszyscy domownicy i osoby znajdujące się w bezpośrednim kontakcie z chorymi.

Pamiętajmy również, aby unikać stosowania zapisanych maści dłużej niż zalecano. Nieprawidłowe wykorzystanie tych preparatów może prowadzić do podrażnienia lub nawet stanów zapalnych skóry.

Jak należy postępować po przeprowadzeniu kuracji?

Gdy leczenie doprowadzimy do końca, zbierzmy zakażoną odzież, bieliznę osobistą oraz pościel. Tekstylia, z których korzystaliśmy w trakcie trwania terapii, należy wyprać w wysokiej temperaturze. Warto je również wyprasować gorącym żelazkiem. Koce, kołdry czy pierzyny najlepiej wietrzyć przez kilka lub nawet kilkanaście dni bądź umieścić w worku foliowym i schować do szafy na minimum tydzień.

Metody zapobiegania ponownemu zakażeniu

Z pewnością nikogo nie trzeba przekonywać, że takie czynności jak mycie rąk i regularne kąpiele chronią przed rozwojem wielu chorób. Przestrzeganie higieny osobistej stanowi podstawowy element profilaktyki także schorzenia wywoływanego przez świerzbowca ludzkiego. Pamiętajmy również o częstej zmianie bielizny oraz pościeli i prasowaniu odzieży. Nigdy nie dzielmy się przedmiotami osobistymi, np. ręcznikiem, szczotką do włosów czy klapkami na basenie.